Kepada jemaah cinta yang sedang bertasbih memuja Tuhan Ya Rabb,jangan lupa selak-selak Al-Kahfi. 9 helai ja.
Hai dan hai awak yang mengaku sayang kat ibu awak tu.
Saya tahu awak sibuk bekerja, sibuk belajar dan menyiapkan assignment. Sibuk pergi ke hulur hilir berjumpa orang sebab business, sebab nak kumpul duit nak kahwin mungkin, ataupun awak tu sibuk belajar dan menghadap buku sebab nak graduate awal, sebab nak kahwin ke kot kan lepas belajar. Ye, saya tahu perancangan awak, saya tahu niat awak memang bagus, memang nak fokus, dan saya pun tahu awak ni penat.
Tapi saya nak tanya, awak dah tanya khabar belum kat ibu awak hari ni? Atleast ucapan selamat pagi ke? Ataupun bertanya ibu awak how was her day? Belum? Oh yelah, saya lupa, awak ni memang busy orangnya, dan awak memang memerlukan rehat. Takpe, saya faham, sebab saya pun tahu, nak hantar text kat ibu ni memang memerlukan kudrat yang sangat banyak, nak hantar satu ayat pun memang berat, banyak tenaga diperlukan, sampai sejam nak menaip.
Ye, saya faham, takpe, awak berehatlah.
Dan sementara awak tengah berehat tu, awak boleh la bayangkan dalam mimpi yang ibu awak tu tengah struggle sakit orang tua atas bawah kiri kanan. Ye, saya tahu awak konfiden ayah awak boleh handle. Level konfiden awak tu mungkin sebab awak dah kenal dia lama, jadi tak apalah, mungkin tak apa kot kalau tak ambil tau. Tapi konfiden ke awak kat ayah awak kat rumah tu yang dia boleh jaga sepenuhnya sebab ayah awak pun bukanlah sesehat dulu.
Tapi tulah, ye saya faham,awak penat, busy, maka berehatlah.
Awak, sementara awak tengah bancuh Nescafe panas awak tu sambil makan sentap dengan post saya tengah-tengah yang tenang begini, saya nak tanya, awak dah call ibu kesayangan awak tu ke belum hari ni? Oh belum? Takpe, saya faham, ibu awak pun tentu faham, yang awak ni memang tak suka buang masa, dan awak pun nak topup balik energy awak yang hilang sebab busy tu so awak kena duduk, chill chill dulu, esok lusa pun boleh call kan? Tapi esok lusa awak tu kadang-kadang boleh jadi seminggu. Awak tak takut ke dalam masa seminggu tu kot ada pencuri or perompak masuk rumah ibu awak malam-malam camni? Yela, saya tahu impossible, jadi awak rasa takde pape. Awak tak risau ker kot tetiba ibu awak emergency sakit then ayah awak tak da kat rumah then dia pun tak tau nak mintak tolong sapa?
Jadi sementara awak ni busy, busy dengan hal sendiri, busy dengan dunia, busy dengan pengumpulan duit, awak rasa takpelah kot letak ibu awak tu di bawah jagaan " jiran-jiran " dia, sebab yelah, penat kan nak dengar ibu awak meroyan hari-hari. Penat tau nak kena dengar ibu membebel sedih sebab tengok anak kucing tepi jalan takde mak, nak dengar dia merungut tak jumpa telekung lah, makan tak selera lah, migrain lah. Penat, ye saya tahu penat. So takpelah, kalau awak rasa awak nak keep calm dan hadap TV sambil minum Nescafe awak tu, saya no hal. Saya faham.
Tapi awak lupa, syurga di tapak kaki ibu.
Mungkin awak juga lupa, ibu awak tu kadang-kadang susah nak tidur malam fikir awak ni dah makan ke belum, dah bangun ke belum karang lambat pergi kelas, ada ke tak orang nak tolong awak kalau kereta rosak tepi jalan ke apa ke. Ibu awak tu kadang-kadang ada bad day. Dia cuba jugak nak jadi busy, bila awak sibuk dengan business, dia pergi cari kerja, sebab nak tolong cari duit jugak. Taknak la beban guna duit ayah awak je kan. Dia harap jugak ada la awak text dia bertanya khabar ke, nak ajak borak ke, tapi tak ada pun kan? Yelah, sebab sebagai ibu, dia kena faham. Awak penat. Awak busy. Semua awak awak awak awak awak awak.
Nanti setahun dua akan datang ke kan, bila awak dah finally graduate, bila akhirnya business awak dah maju, dah sukses, dah dapat duit banyak nak mampus, cukup nak kahwin kat PWTC ke kan, awak ajak la saya lepak mamak, sebab saya nak tanya, Ibu awak tu wujud lagi ke tak? Atau dah finally realize yang awak tu bukan takde time sangat pun.
You just don't have time for her.
p/s: Yang dah kahwin tu,moga dapat anak yang soleh lagi mensolehahkan. Eh?
0 comments:
Post a Comment